Czego nie widać

Można wierzyć, że skoro zwierzak ma „mniej-więcej białe zęby”, to wszystko jest OK i nie trzeba nic robić – jednak, czy na pewno?
​
Kot europejski, samica, w wieku 1 roku (!). Właściciel zauważył nieprzyjemny zapach z jamy ustnej i zaczerwienione dziąsła. We wstępnym badaniu stwierdzono ciężkie zapalenie dziąseł i stosunkowo niewielką ilość kamienia na kilku zębach. 

​Po wybarwieniu roztworem erytrozyny (Speikoplaque Duo) można było przekonać się, jak duża była akumulacja płytki bakteryjnej - głównej przyczyny zapalenia dziąseł u tej młodej kotki.

​Mogłoby się też wydawać, że codzienne szczotkowanie zębów u psów i kotów to przesada.  A przecież bakterie tworzące groźną płytkę nazębną, mnożą się przez cały czas.

​Ośmioletni pies, mieszaniec, o masie ciała ok. 10 kg – 6 miesięcy temu został poddany sanacji jamy ustnej z powodu dużej ilości kamienia nazębnego, zapalenia dziąseł i przyzębia. Po zabiegu właścicielka rozpoczęła u swojego podopiecznego sumienną higienę jamy ustnej w domu, czyli codzienne szczotkowanie zębów. Na kontrolę pół roku po zabiegu pies został przyprowadzony przed cowieczornym myciem zębów. Wydawało się, że przez czas od sanacji nagromadziła się jedynie znikoma ilość kamienia w trudnodostępnych obszarach na górnych łamaczach i prawym trzecim przedtrzonowcu szczęki. 

​​Po wybarwieniu erytrozyną ukazały się różowe miejsca, gdzie od ostatniego mycia (w ciągu niecałej doby) już zdążyła się zgromadzić płytka bakteryjna. 

​Gdyby pozwolić płytce na dalszą akumulację, w ciągu kilku dni doszłoby do jej przemiany w kamień nazębny – a to już początek dużych kłopotów z przyzębiem.

Wykonanie i opis zabiegu:
Lekarz Weterynarii Magdalena Bednarska-Suwała
Lecznica dla Zwierząt „Pod Koniem” w Łodzi